falowniki, Politechnika Lubelska, Studia, Studia, sem VI, energo elektronika, Surtel priorytet, wszystko od ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Falowniki
1. Falowniki prĢdowe.
Falowniki zasilane ze Ņrdþa prĢdu staþego, zwane falownikami prĢdu, przeksztaþcajĢ prĢd
staþy na przemienny o ksztaþcie zbliŇonym do przebiegu prostokĢtnego. Ksztaþt i wartoĻę
napiħcia na zaciskach wyjĻciowych falownika prĢdu zaleŇy od wielkoĻci i rodzaju obciĢŇenia.
W praktyce energia elektryczna otrzymywana jest najczħĻciej ze Ņrdeþ o charakterze
napiħciowym. Dla uzyskania Ņrdþa prĢdu staþego naleŇaþoby szeregowo do Ņrdþa napiħcia E
wþĢczyę rezystancjħ o rzĢd wielkoĻci lub nawet dwa wiħkszĢ od rezystancji wejĻciowej
falownika, istniejĢcej miħdzy zaciskami A i B (rys. 1). W takim przypadku procesy
zachodzĢce w falowniku nie wpþywaþyby na prĢd wejĻciowy, ktry byþby prĢdem staþym bez
Ňadnych pulsacji. SprawnoĻę takiego ukþadu byþaby jednak bardzo maþa.
W rzeczywistych ukþadach przemiennikw Ņrdþami napiħcia staþego sĢ przewaŇnie
przeksztaþtniki sieciowe, ktre poprzez dþawik o duŇej indukcyjnoĻci zasilajĢ falowniki prĢdu.
Na wyjĻciu przeksztaþtnika sieciowego pracujĢcego w zamkniħtym ukþadzie regulacji
automatycznej prĢdu wraz z dþawikiem L
d
(zastħpujĢcym opornik o duŇej rezystancji)
otrzymuje siħ prĢd wyprostowany I
d
(rys. 1). Dþawik L
d
, zwany dþawikiem wygþadzajĢcym
odgrywa rolħ filtru wyŇszych harmonicznych prĢdu wejĻciowego falownika, stanowi Ņrdþo
energii biernej podczas procesw komutacyjnych oraz odsprzħga napiħciowo Ņrdþo napiħcia
E od falownika prĢdu. IndukcyjnoĻę tego dþawika powinna byę tak dobrana, aby pulsacje
prĢdu I
d
byþy jak najmniejsze. WartoĻę Ļrednia prĢdu I
d
i jednoczeĻnie amplituda prĢdu
odbiornika sĢ regulowane przez zmianħ wartoĻci zadanej I
d
*
. CzħstotliwoĻę prĢdu
wyjĻciowego falownika zaleŇy od czħstotliwoĻci f
*
impulsw bramkowych doprowadzanych
do tyrystorw falownika. Oddawanie energii z odbiornika do Ņrdþa zasilania odbywa siħ
przez zmianħ zwrotu napiħcia wejĻciowego falownika przy nie zmienionym kierunku
przepþywu prĢdu I
d
. W przypadku, gdy Ņrdþem zasilania jest autonomiczne Ņrdþo prĢdu
staþego (np. akumulator) zachodzi potrzeba przeþĢczenia biegunw Ņrdþa podczas przepþywu
energii w kierunku od odbiornika do Ņrdþa.
W praktyce sĢ stosowane falowniki prĢdu o komutacji zewnħtrznej oraz o komutacji
wewnħtrznej. W pierwszej grupie falownikw wyþĢczanie przewodzĢcych tyrystorw odbywa
siħ pod wpþywem wstecznego napiħcia skompensowanego odbiornika. W falownikach
o komutacji wewnħtrznej Ņrdþem napiħcia wstecznego sĢ kondensatory komutacyjne,
ktrych napiħcie rŇni siħ od napiħcia odbiornika.
1.1. Falowniki o komutacji zewnħtrznej.
W falownikach prĢdu o komutacji zewnħtrznej krzywa prĢdu wyjĻciowego musi
wyprzedzaę krzywĢ napiħcia o czas wiħkszy lub co najmniej rwny czasowi wyþĢczania
zastosowanych tyrystorw. Obwd wyjĻciowy falownika musi mieę, zatem charakter
rezystancyjno-pojemnoĻciowy.
1.1.1. Falowniki rwnolegþe jednofazowe.
NajczħĻciej stosowane rwnolegþe falowniki jednofazowe przedstawiono na rys. 2.
W oglnym przypadku odbiornik Z falownikw rwnolegþych moŇe mieę charakter
rezystancyjno-indukcyjny, jednakŇe przy uwzglħdnieniu pojemnoĻci komutacyjnych obwody
wyjĻciowe falownikw majĢ charakter rezystancyjno-pojemnoĻciowy. Proces wyþĢczania
tyrystorw w tych falownikach odbywa siħ dziħki kondensatorowi wþĢczonemu rwnolegle
1
do odbiornika Z (stĢd nazwa falownika). Kondensator ten zapewnia podczas zaþĢczania
nastħpnego tyrystora (lub w ukþadzie jak na rys. 2b nastħpnej pary tyrystorw) wyþĢczanie
przewodzĢcego dotychczas tyrystora (tyrystorw), podtrzymuje na wyþĢczanym tyrystorze
(tyrystorach) napiħcie wsteczne przez czas niezbħdny do jego wyþĢczenia i wreszcie
kompensuje moc biernĢ odbiornika rezystancyjno-indukcyjnego, zapewniajĢc jednoczeĻnie
filtracjħ napiħcia wyjĻciowego.
1.1.1.1.ObciĢŇenie rezystancyjne.
Analizħ pracy falownikw rwnolegþych zasilajĢcych odbiorniki rezystancyjne dogodnie
jest wykonaę na przykþadzie ukþadu jak na rys. 2b przy zaþoŇeniu, Ňe Z = R. Niech do chwili t
1
(rys. 3) przewodzĢ tyrystory T
2
i T
4
. Na kondensatorze i odbiorniku panuje napiħcie
o polaryzacji zaznaczonej na rys. 2b. W chwili t
1
sĢ zaþĢczone tyrystory T
2
i T
3
. Pod wpþywem
wstecznego napiħcia obwodu wyjĻciowego tyrystory T
1
i T
4
praktycznie natychmiast
wyþĢczajĢ siħ (rys. 3b), a prĢd I
d
przepþywa przez tyrystory T
2
i T
3
. PrĢd i
1
zmienia kierunek
przepþywu w obwodzie wyjĻciowym i rozdziela siħ na skþadowĢ i
2
pþynĢcĢ przez rezystancjħ
obciĢŇenia R i skþadowĢ i
3
pþynĢcĢ przez kondensator C.
W stanie ustalonym falownika wartoĻę Ļrednia napiħcia na dþawiku wygþadzajĢcym L
d
jest
praktycznie rwna zeru (rezystancja dþawika jest pomijalnie maþa). WartoĻę chwilowa
napiħcia na dþawiku L
d
w jednym pþokresie pracy falownika jest zgodnie z rys. 3c rŇnicĢ
miħdzy napiħciem wyjĻciowym falownika (przy pominiħciu spadkw napiħę na
przewodzĢcych tyrystorach) a napiħciem zasilajĢcym E.
PodstawowĢ wadĢ falownikw rwnolegþych jest duŇy wzrost napiħcia wyjĻciowego przy
zmniejszaniu prĢdu obciĢŇenia oraz zaleŇnoĻę napiħcia wyjĻciowego od czħstotliwoĻci.
Regulacja czħstotliwoĻci prĢdu wyjĻciowego moŇe polegaę tylko na zmniejszaniu
czħstotliwoĻci przyjħtej przy projektowaniu. Przy wzroĻcie czħstotliwoĻci nastħpuje wzrost
wartoĻci maksymalnej napiħcia wyjĻciowego oraz malenie czasu t
d
, co prowadzi do
przerwania komutacji tyrystorw falownika i przejĻcia falownika w stan zwarcia. Stan
zwarcia nie stanowi zagroŇenia dla elementw falownika, gdyŇ prĢd I
d
nie zwiħksza swojej
wartoĻci. W praktycznych ukþadach czħstotliwoĻę pracy tych falownikw wynosi 500Ô1000
Hz. W falownikach duŇej mocy, w ktrych prĢdy I
d
przekraczajĢ wartoĻę kilkuset amperw,
w celu ograniczenia stromoĻci narastania prĢdu w tyrystorach stosuje siħ dþawik wþĢczony
szeregowo z obwodem wyjĻciowym.
1.1.1.2.ObciĢŇenie rezystancyjno-indukcyjne.
Rwnolegþe falowniki prĢdu najczħĻciej sĢ stosowane do zasilania odbiornikw
o charakterze rezystancyjno-indukcyjnym (np. piece indukcyjne, wzbudniki nagrzewnic itp.).
Procesy zachodzĢce w falownikach przy tego rodzaju obciĢŇeniu rŇniĢ siħ znacznie od
rozpatrzonego poprzednio przypadku obciĢŇenia czysto rezystancyjnego i wymagajĢ
oddzielnego omwienia. SpoĻrd ukþadw podanych na rys. 2 najszersze zastosowanie
znalazþ ukþad jak na rys. 2b. Schemat ideowy tego ukþadu przy obciĢŇeniu skompensowanym
odbiornikiem skþadajĢcym siħ z szeregowo poþĢczonego opornika R
2
i dþawika L
2
oraz
rwnolegþego kondensatora C przedstawiono na rys. 4.
Skompensowanie odbiornika oznacza w tym przypadku, Ňe obwd wyjĻciowy w stanie
ustalonym falownika znajduje siħ praktycznie w stanie rezonansu rwnolegþego, ktrego
czħstotliwoĻę drgaı wþasnych odpowiada w przybliŇeniu czħstotliwoĻci pracy falownika.
Zaznaczony na schemacie dþawik L
A
sþuŇy do ograniczenia stromoĻci narastania prĢdu
przewodzenia tyrystorw.
2
Na rys. 5 podano przebiegi czasowe napiħę i prĢdw w falowniku. Czas t
d
jest czasem
dysponowanym na wyþĢczanie tyrystorw. Rys. 6 przedstawia obwody zastħpcze falownika
prĢdu podczas jednego okresu czħstotliwoĻci wyjĻciowej falownika. Oznaczenia
poszczeglnych obwodw odpowiadajĢ oznaczeniom przedziaþw czasu podanym na rys. 5.
W przedziale I prĢd I
d
przepþywa przez tyrystory T
1
i T
4
. PrĢd i
3
pþynĢcy przez kondensator
powoduje jego oscylacyjne przeþadowanie. Napiħcie u
3
na odbiorniku ma przebieg zbliŇony
do sinusoidalnego i w koıcu przedziaþu I przyjmuje polaryzacjħ oznaczonĢ na rys. 6 Î
obwd I. Doprowadzenie impulsw bramkowych do drugiej pary tyrystorw musi nastĢpię
przed chwilĢ, w ktrej napiħcie odbiornika (kondensatora C) osiĢga wartoĻę rwnĢ zeru.
Przedziaþ II rozpoczyna siħ w chwili zaþĢczenia tyrystorw T
2
i T
3
. Powstaje obwd II
przedstawiony na rys. 6. W przedziale tym nastħpuje komutacja prĢdu I
d
miħdzy dotychczas
przewodzĢcĢ parĢ tyrystorw T
1
i T
4
a zaczynajĢcĢ przewodzenie parĢ tyrystorw T
2
i T
3
. W
czasie komutacji t
k
przewodzĢ wszystkie tyrystory falownika, przy czym w tyrystorach T
1
i T
4
prĢd maleje, a w tyrystorach T
2
i T
3
wzrasta tak, Ňe suma tych prĢdw jest rwna prĢdowi I
d
.
Powstaþe w przedziale II obwody prĢdu rozþadowania kondensatora zaznaczono liniami
przerywanymi na rys. 6. Istnienie tego przedziaþu pracy uwarunkowane jest zastosowaniem
dþawika L
4
ograniczajĢcego stromoĻę narastania prĢdw przewodzenia w tyrystorach. Proces
komutacji koıczy siħ w chwili, gdy prĢd tyrystorw T
1
i T
4
osiĢga wartoĻę rwnĢ zeru,
a tyrystorw T
2
i T
3
Î rwnĢ I
d
. Czas komutacji t
k
w falownikach o mocy do 100 kW przy
zastosowaniu tyrystorw o duŇych krytycznych stromoĻciach prĢdu przewodzenia (
di
/
dt
)
crit
jest
pomijalnie maþy w porwnaniu z czasem t
d
i wynosi zaledwie kilka mikrosekund. Przy
wiħkszych mocach czas ten zaczyna odgrywaę istotnĢ rolħ i musi byę mierzony
i uwzglħdniany w procesie sterowania impulsami bramkowymi tyrystorw.
Od chwili, w ktrej prĢd wyþĢczanych tyrystorw osiĢga wartoĻę rwnĢ zeru, powinno
jeszcze przez czas t
d
utrzymywaę siħ na nich napiħcie wsteczne. W tym czasie tyrystory
odzyskujĢ zdolnoĻci zaworowe. W przedziale III prĢd I
d
pþynie przez tyrystory T
2
i T
3
. Do
rezonansowego obwodu wyjĻciowego zostaje doprowadzona energia i napiħcie na
kondensatorze po czasie t
d
w chwili rozpoczħcia III przedziaþu zmienia swojĢ polaryzacjħ
(ujemna poþwka Î na rys. 5). Ponowne zaþĢczenie tyrystorw T
1
i T
4
musi nastĢpię zanim
napiħcie u
3
wzroĻnie do zera.
W przedziale IV nastħpuje proces komutacji identyczny jak w przedziale II z tym, Ňe
zostajĢ wyþĢczone tyrystory T
2
i T
3
, a przewodzenie prĢdu I
d
przejmujĢ tyrystory T
1
i T
4
.
Podstawowym warunkiem poprawnej pracy falownika jest zapewnienie odpowiedniego
czasu wyprzedzenia przebiegu napiħcia u
3
przez przebieg prĢdu i
1
.
Moc czynna tracona w obwodzie wyjĻciowym falownika, przy pominiħciu strat w dþawiku
L
d
i w tyrystorach jest rwna mocy pobieranej ze Ņrdþa napiħcia staþego.
PoprawnoĻę pracy rwnolegþego falownika prĢdu znacznie zaleŇy od czħstotliwoĻci
wyjĻciowej oraz od wielkoĻci i charakteru obciĢŇenia. Przy zachowaniu staþej wartoĻci
napiħcia zasilajĢcego E i przy zmniejszajĢcej siħ czħstotliwoĻci moc bierna kondensatora
maleje. ņeby zachowaę warunek bilansu mocy biernej przy maþych czħstotliwoĻciach pracy
falownika naleŇy zastosowaę kondensator o duŇej pojemnoĻci. W takim przypadku (jeĻli
odbiornik wymaga regulowanej czħstotliwoĻci) przy wzroĻcie czħstotliwoĻci wzrasta moc
bierna kondensatora, co pociĢga za sobĢ wzrost kĢta ȳ
d
. Zjawisko to powoduje wzrost
napiħcia wyjĻciowego. Natomiast przy zmniejszaniu prĢdu odbiornika R
2
L
2
wzrasta zdolnoĻę
komutacji falownika, poniewaŇ wzrasta kĢt przesuniħcia fazowego miħdzy prĢdem
3
wyjĻciowym i
t
a napiħciem u
3
(maleje moc bierna odbiornika R
2
L
2
przy wzroĻcie mocy
biernej kondensatora). W granicznym przypadku, w stanie jaþowym falownika do jego
wyjĻcia byþby doþĢczony tylko kondensator C. Przy pominiħciu strat w ukþadzie kĢt ȳ
d
osiĢgnĢþby wartoĻę rwnĢ
Ê©
/
2
, a napiħcie wyjĻciowe byþoby nieskoıczenie duŇe. Z tych
powodw rozpatrywany ukþad nie powinien byę stosowany w przypadkach, gdy zarwno
obciĢŇenie jak i czħstotliwoĻę zmieniajĢ siħ niezaleŇnie i to w szerokich granicach. Falowniki
te sĢ jednak czħsto stosowane, gþwnie w urzĢdzeniach do obrbki cieplnej, w czasie ktrej
nastħpuje zmiana parametrw R
2
i L
2
obwodu obciĢŇenia. Poprawna praca falownikw przy
zmiennych obciĢŇeniach jest zapewniana przez ukþad automatycznej regulacji prĢdu I
d
i
czħstotliwoĻci pracy. Wymuszanie odpowiedniej wartoĻci prĢdu I
d
(rys. 1) przy zmianach
parametrw obciĢŇenia wymaga zmian wartoĻci napiħcia E. Ukþad sterowania czħstotliwoĻci
pracy falownika musi zapewniaę przy staþej wartoĻci C odpowiedniĢ wartoĻę czasu t
d
. Dalsze
rozwaŇania precyzujĢ szczegþowo warunki, jakie musi speþniaę rwnolegþy falownik
pracujĢcy przy wymuszeniu prĢdowym z moŇliwoĻciĢ regulacji czħstotliwoĻci przy zmianach
parametrw odbiornika rezystancyjno-indukcyjnego.
Dla najczħĻciej spotykanych w praktyce obciĢŇeı (k
Q
= 5Ô35) rozruch falownika
w ukþadzie jak na rys. 4 nie jest moŇliwy. PrzyczynĢ tego jest brak odpowiedniej wartoĻci
napiħcia na kondensatorze C. Na przykþad, gdy po zaþĢczeniu obwodu gþwnego przewodzĢ
tyrystory T
1
i T
4
.,
wwczas po pierwszym pþokresie drgaı rezonansowych prĢdu odbiornika
napiħcie u
3
ma wartoĻę niewielkĢ, rwnĢ w przybliŇeniu I
d
R
2
. Po zaþĢczeniu drugiej pary
zaworw czas blokowania tyrystorw T
1
i T
4
.
jest zbyt krtki, by odzyskaþy one wþasnoĻci
blokujĢce. W celu przeprowadzenia rozruchu falownika mostkowego stosuje siħ dodatkowy
ukþad rozruchowy, zþoŇony z tyrystorw T
5
i T
6
oraz kondensatora C
1
. Zmodyfikowany w ten
sposb ukþad falownika przedstawiony jest na rys. 7.
W czasie rozruchu impulsy bramkowe sĢ doprowadzane kolejno do tyrystorw T
4
.
i T
5
oraz
T
2
i T
6
. Obwd wyjĻciowy falownika skþada siħ wwczas z obciĢŇenia R
2
L
2
,
skompensowanego kondensatorem C, oraz szeregowo doþĢczonego kondensatora
rozruchowego C
1
. Kondensator C
1
w pierwszym cyklu pracy jest þadowany narastajĢcym
prĢdem zasilajĢcym falownik. Na rys. 8 przedstawiono przebiegi czasowe napiħę w obwodzie
wyjĻciowym podczas kilku pierwszych cykli pracy falownika. WyþĢczanie tyrystorw
nastħpuje pod wpþywem sumy napiħę na kondensatorach C
1
i C. Ukþad sterowania impulsami
bramkowymi powinien byę tak zaprojektowany, by impulsy bramkowe byþy doprowadzone
do poszczeglnych par tyrystorw w momentach przechodzenia prĢdu i
3
przez zero. W tych
momentach napiħcie u
3
ma wartoĻę maksymalnĢ.
W chwili, gdy w falowniku pracujĢcym w ukþadzie rozruchowym nastĢpi stan ustalony,
ukþad sterowania powinien wþĢczyę tyrystory T
1
i T
3
zamiast tyrystorw T
5
i T
6
, co jest
jednoznaczne z odþĢczeniem kondensatora C
1
. JednoczeĻnie powinna nastĢpię zmiana funkcji
sterowania. Po rozruchu impulsy bramkowe muszĢ byę doprowadzone do tyrystorw z takĢ
czħstotliwoĻciĢ, by prĢd i
1
wyprzedzaþ napiħcie u
3
o zadany czas t
d
*
.
1.2. Falowniki o komutacji wewnħtrznej.
WyþĢczanie tyrystorw w falownikach prĢdu o komutacji wewnħtrznej odbywa siħ dziħki
dodatkowym obwodom zþoŇonym przewaŇnie z zaworw pþprzewodnikowych
i kondensatorw. Dziħki wymuszonemu wyþĢczaniu tyrystorw, komutacja prĢdw
wyjĻciowych tych falownikw moŇe odbywaę siħ niezaleŇnie od charakteru obciĢŇenia.
Na szczeglnĢ uwagħ zasþugujĢ ukþady trjfazowych falownikw prĢdu o komutacji
wewnħtrznej, ktre umoŇliwiajĢ zasilanie silnikw klatkowych prĢdem o pþynnie regulowanej
4
czħstotliwoĻci i wartoĻci skutecznej. Pozwala to na realizacjħ ukþadw czħstotliwoĻciowego
sterowania prħdkoĻci obrotowej tych silnikw.
Podobnie, jak w przypadku silnikw przeksztaþtnikowych, trjfazowe falowniki prĢdu
o komutacji wewnħtrznej wymuszajĢ w obciĢŇeniu przepþyw trjfazowego symetrycznego
prĢdu przemiennego o ksztaþcie zbliŇonym do prostokĢtnego oraz umoŇliwiajĢ przepþyw
energii z linii zasilajĢcej do odbiornika i odwrotnie.
NajczħĻciej sĢ stosowane trjfazowe falowniki prĢdu z diodami odcinajĢcymi oraz
falowniki dwumostkowe, przewaŇnie do realizacji indywidualnych i grupowych napħdw
z silnikami o mocy do ok. 500 kW.
1.2.1. Falownik trjfazowy z diodami odcinajĢcymi.
Schemat ideowy trjfazowego falownika prĢdu z diodami odcinajĢcymi, zasilajĢcego
silnik klatkowy, przedstawiono na rys. 9.
Falownik skþada siħ z tyrystorw T
1
ÔT
6
, diod odcinajĢcych D
1
ÔD
6
oraz kondensatorw
komutacyjnych C
1
ÔC
6
. Dþawik L
d
wraz ze Ņrdþem napiħcia u
d2
Î ktrym przewaŇnie jest
sterowany przeksztaþtnik sieciowy Î stanowi Ņrdþo prĢdu staþego I
d
. Tyrystory T
1
ÔT
3
tworzĢ
grupħ katodowĢ, a tyrystory T
4
ÔT
6
Î grupħ anodowĢ. RwnieŇ kondensatory komutacyjne,
sþuŇĢce do zapewnienia komutacji prĢdw w fazach silnika, moŇna podzielię na grupħ
katodowĢ (C
1
ÔC
3
) i anodowĢ (C
4
ÔC
6
). Diody odcinajĢce separujĢ grupħ katodowĢ
kondensatorw od grupy anodowej, a ponadto ÃŽ poza procesem komutacji ÃŽ wszystkie
kondensatory komutacyjne od odbiornika. Falownik prĢdu speþnia tu rolħ bezstykowego
komutatora prĢdu I
d
, ktry jest doprowadzany cyklicznie do uzwojeı silnika. PrĢdy
przewodowe falownika sĢ przesuniħte wzajemnie o kĢt
2
È£
/
3
,
a ich wartoĻę maksymalna wynosi
I
d
. CzħstotliwoĻę tych prĢdw zaleŇy od czħstotliwoĻci impulsw bramkowych tyrystorw.
Na rys. 10 przedstawiono diagramy kolejnoĻci i czasw przewodzenia tyrystorw.
Podczas procesu komutacji prĢdw wyjĻciowych falownika tworzĢ siħ obwody
zawierajĢce zarwno elementy falownika prĢdu, jak i silnika. Dlatego naleŇy okreĻlię te
parametry silnika, ktre majĢ wpþyw na przebieg procesu komutacji. WiĢŇe siħ to
z koniecznoĻciĢ znalezienia schematu zastħpczego silnika i wyznaczenia jego parametrw
przy zasilaniu z falownika prĢdu.
Proces komutacji przy napiħciu indukowanym w silniku rŇnym od zera.
Niech do chwili rozpoczħcia procesu komutacji przewodzĢ tyrystory T
1
ÔT
6
oraz diody
D
1
ÔD
6
. PrĢd I
d
przepþywa przez fazy U i W silnika (i
U
= i
W
= I
d
), a na kondensatorach
komutacyjnych grupy katodowej falownika panujĢ napiħcia U
C1
= U
C3
= ÃŽ U
Cm
oraz U
C2
= 0
o polaryzacji zaznaczonej na rys. 11a. W chwili t
1
rys. 12) rozpoczyna siħ proces komutacji
prĢdu I
d
z fazy U silnika do fazy V. WiĢŇe siħ on z koniecznoĻciĢ wyþĢczenia dotychczas
przewodzĢcych zaworw T
1
i D
1
i zaþĢczenia zaworw T
2
i D
2
.
W chwili t
1
tyrystor T
2
otrzymuje impuls bramkowy. Praktycznie natychmiast prĢd fazy U,
pþynĢcy dotychczas przez tyrystor T
1
zaczyna przepþywaę przez grupħ katodowĢ
kondensatorw C
1
ÔC
3
, ktra poczĢwszy od chwili t
1
jest wþĢczona rwnolegle do
wyþĢczanego tyrystora T
1
(rys. 11b). Przez kondensator C
1
pþynie prĢd staþy rwny 2I
d
/3,
a przez szeregowo poþĢczone kondensatory C
2
i C
3
Î prĢd rwny I
d
/3. Do momentu
osiĢgniħcia przez kondensator C
1
napiħcia rwnego zeru na tyrystorze T
1
panuje napiħcie
wsteczne (czas t
d
ÃŽ rys. 12).W przedziale czasowym t
I
(rys. 12) prĢd pþynĢcy przez fazħ U
silnika nie ulega zmianie.
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]