etyka Milgram, Onedrive całość, Rok I, II sem, Etyka zawodu psychologa, etyka streszczenia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Stanley Milgram „Behawioralne badania nad posłuszeństwem”Posłuszeństwo jest psychologicznym mechanizmem, który łączy czyny jednostkami z celami politycznymi. Toczynnik o charakterze dyspozycyjnym, wiążący człowieka z systemem władzy. C.P. Snow zwraca uwagę, że „kiedyzastanowimy się nad długą i mroczną historią ludzkości, odkryjemy, że więcej okrutnych zbrodni było dokonanych wimię posłuszeństwa, niż w imię buntu”. Oczywiście posłuszeństwo nie zawsze pociąga za sobą akty agresji, gdyżmoże służyć szlachetnym i wychowawczym celom. Okazuję się jednak, że może być także impulsem prowadzącymdo destrukcji.Procedura- osoby badane nie znały prawdziwego celu eksperymentu – myślały, że jest to badanie nad wpływem kary nazapamiętywanie- miały aplikować wstrząsy po błędnych odpowiedziach „uczniów” o sile od 15 woltów (łagodny wstrząs) do 450woltów (niebezpieczeństwo: bardzo silny wstrząs_; dwa przyciski poza tą ostatnia kategorią zostały oznaczone poprostu jako XXX- osoba badana mogła wykonywać polecenia eksperymentatora (wtedy była zaliczana do kategorii „posłuszna”) lubodmówić (kategoria „nieposłuszna”)→na podstawie ostatniego wstrząsu przed odmową przydzielano osobombadanym wartości liczbowe od 0 do 30- istotą eksperymentu była obserwacja wpływu zmiany warunków i określenie jego wpływu na poziom posłuszeństwaOsoby badane- 40 mężczyzn w wieku 20-50 lat, różne zawody, różne wykształcenie, za samo przyjście otrzymywali wynagrodzenieo wartości 4,5 dolara- eksperymentator i uczeń byli podstawieni, ale oczywiście badani o tym nie wiedzieli- fałszywe losowanie roli nauczyciel/uczeń,- informacja dla uczestników: „chociaż wstrząsy mogą być bolesne, nie spowodują trwałych uszkodzeń ciała”- zadanie: uczenie się serii par słów skojarzonych - nauczyciel czytał parę, potem pierwsze słowo i 4 propozycje -uczeń miał wcisnąć przycisk oznaczający konkretną odpowiedź, nauczyciel miał aplikować wstrząs za każdą błędnąodpowiedź (za każdym razem silniejszy od poprzedniego)- aby uczeń i nauczyciel opanowali swoje zadania przed ostatecznym eksperymentem wprowadzono jedną seriępróbną składającą się z 10 zestawów słów (uczeń udzielał 3 poprawnych odpowiedzi i 7 błędnych)- przy serii prawdziwej zalecano kontynuować „uczenie” oraz aplikowanie wstrząsów, dopóki uczeń nie opanuje całejlistyUczeń- jedna poprawna odpowiedź na 3 błędne, brak protestu do wstrząsu 300 wolt, potem - protest (uderzenie w ścianę) ibrak odpowiedzi na kolejne zadania, nauczyciel do eksperymentatora (zazwyczaj): „Co teraz?”, eksperymentator:„Proszę uznawać brak odpowiedzi jako błędną”- przy 300, 315 woltów uczeń uderzał w ścianę, powyżej - przestawał reagować1- eksperymentator stosował ponaglenia (ustalone oczywiście wcześniej) – spokojne, ale zdecydowanePomiar zmiennych zależnychPodstawowa zmienna zależna: siła największego wstrząsu zastosowanego przed odmową (0-30)osoby oporne(odmawiały na dowolnym poziomie), osoby posłuszne (aplikowały wstrząsy o najwyższej sile). Prowadzono dokładnąobserwację przez lustro weneckie, nagrania magnetofonowe, dokładny pomiar czasu reakcji, opóźnień we wstrząsach.Po badaniu dbano o dobry nastrój badanych, następowało pojednanie uczeń - nauczyciel, redukcja napięcia, badaniemetodami projekcyjnymi, wywiadem, skalą postaw.Wyniki- przed eksperymentem studenci ostatniego roku i współpracownicy Milgrama zostali zapytani o ich przewidywania:studenci→0-3% będzie w pełni posłuszna (dojdzie do 450W) - średnia 1,2%; współpracownicy→silny wstrząszaaplikuje jedynie kilka osób- akceptacja realności sytuacji: poza kilkoma wyjątkami badani byli przekonani o prawdziwości sytuacjieksperymentalnej i sądzili, że wstrząsy były bolesne (po eksperymencie oceniali ich siłę na skali 0 - 14 i średniabolesności wyniosła 13,42)- oznaki skrajnego napięcia: u większości - m.in. pocenie się, jąkanie, drżenie, wbijanie paznokci w skórę, jęczenie;nerwowy śmiech u 14 na 40 osób (długotrwały atak u 3 osób, u jednej tak silny i niepohamowany, że przerwanobadanie)- rozkład wyników: każda osoba przekroczyła ten moment, w którym zgodnie z oczekiwaniami powinna przerwać,przed 20 W - nikt nie przerwał, 5 osób odmówiło po 300 W, 4 osoby po ponad 300 W, 2 osoby po 330 W, po jednejosobie: po 345, 360 375 Wtylko 14 osób nie doszło do końca!!! (czyli 26 osób zaaplikowało wstrząs o sile 450 Woznaczony XXX)- większości towarzyszyły bardzo silne emocje: strach, stres, ale jednak byli posłuszniWnioski:zaobserwowano bardzo silną skłonność do posłuszeństwa i bardzo silne emocje negatywne temutowarzyszące. Wystarczyły nienaganna opinia osoby (w tym przypadku instytucji), „szczytny” cel, zgoda ucznia (niebył więźniem czy jeńcem), dobrowolne zgłoszenie się osoby badanej do eksperymentu, poczucie zobowiązania wobeceksperymentatora, przypadkowy podział ról (nauczyciel/uczeń), brak określenia granic (wymagań eksperymentatora ipraw osoby badanej), informacja o „bezpiecznym wstrząsie”, autorytet naukowy, brak czasu do namysłu, aby badanibyli w pełni posłuszni. Badani byli postawieni w sytuacji dwóch zazębiających się konfliktów: posłuszeństwo aniezadawanie bólu innej osobie oraz sprzecznych interesów ucznia i eksperymentatora.2
[ Pobierz całość w formacie PDF ]