etapy nauczania techniki, AWF, Piłka Nożna
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
E
TAPY NAUCZANIA TECHNIKI I TAKTYKI
PIŁKI NOŻNEJ
:
Spis treści:
I. Szkolenie chłopców w wieku 8-10 lat ...............................................................1
II. Założenia organizacyjno-szkoleniowe dla chłopców w wieku 11-12 lat ...........2
III. Szkolenie chłopców w wieku 13-14 lat ...........................................................8
IV. Szkolenie juniorów młodszych ..................................................................... 11
Problem właściwego szkolenia młodzieży jest jednym z podstawowych zadań trenerów we
wszystkich klubach. Każdy trener pracujący z młodzieżą musi znać podstawowe zasady rozwoju
fizycznego i psychicznego młodzieży, znać zasady nauczania i trenowania. Dlatego też, wyodrębniono
następujące etapy nauczania:
I. Szkolenie chłopców w wieku 8-10 lat
U chłopców w wieku 8-10 lat notuje się znaczny rozwój układu kostnego. Obserwuje się przyrost
wysokości ciała w granicach 4- 5 cm rocznie. Duża ilość aktywnych tkanek chrzęstnych wpływa na
miękkość i plastyczność kośćca. Istnieje przy tym duże niebezpieczeństwa deformacji: najczęściej na
skutek zbytnich obciążeń spowodowanych nadmiernym wysiłkiem fizycznym. W konsekwencji może to
stać nie powodem wad postawy (krzywizny kręgosłupa, płaskostopie). Wydolność układów
krążeniowego i oddechowego jest ograniczona. Serce powiększa się wolniej niż; całe ciało, w związku
z czym, należy unikać dużych i długotrwałych wysiłków. W włoku tym budzi się zainteresowanie
sportem. Należy je właściwie wykorzystać. Szkolenie powinno opierać się na grach, i zabawach,, Formy
te są w stanie w pełni zabezpieczyć rozwój fizyczny omawianej grupy chłopców. Nauczanie
podstawowych elementów technicznych, takich jak przyjęcia i podania, prowadzenie i strzał wewnętrzną
częścią stopy, proste uderzenia głowa, powinno się uwzględnić już na samym początku szkolenia,
Wszystkie elementy techniczne należy nauczać w ruchu, a doskonalić podczas gier i zabaw.
Z ćwiczeń dodatkowych należałoby podczas zajęć zwrócić szczególną uwagę na ćwiczenia
zwinnościowe, gibkościowe i korygujące postawę. Zajęcia zorganizowane, prowadzone pod kierunkiem
nauczyciela. wychowania fizyczne; instruktora lub trenera piłki nożnej powinny odbywać się minimum 5
razy w tygodniu, a łączny budżet godzin w mikrocyklu tygodniowym podzielony według następujących
proporcji czasowych:
50% czasu - gry i zabawy
30% czasu - ćwiczenia techniczne
20% czasu - ćwiczenia dodatkowe
Większość zajęć powinno się prowadzić poza sala sportową, w różnych warunkach (różnego typu
boiska, teren). Z sal korzystać głównie v okresie zimy i przy niezbyt sprzyjających warunkach
atmosferycznych. Używać piłek siatkowych.
I.1. Przykładowa tematyka zajęć w mikrocyklu tygodniowym
Zajęcia 1:
a) ćwiczenia oswajające z piłkami (prowadzenie w różnych kierunkach podrzucanie rękoma - odbicia
udem, podrzucanie rękoma - podbicia czołem, zabawy w formie sztafet, ćwiczenia rozciągające) - 20 ‘
b) ćwiczenia techniczne — uderzenie (podania) i przyjęcia wewnętrzną częścią stopy, uderzenia czołem z
E
TAPY NAUCZANIA TECHNIKI I TAKTYKI PIŁKI NOŻNEJ
2
miejsca i z wyskoku, nauczanie, jednego najprostszego zwodu (wszystkie ćwiczenia powinny być
wykonywane w ruchu) 50 ‘.
c) gra na dwie bramki 2 bramkarzami lub bez – 20‘
d) ćwiczenia korektywne i uspakajające 10 ‘
Zajęcia 2:
a) rozgrzewka z piłkami przeplatana ćw. gibkościowymi, ćwiczenia w marszu, biegu, podskoki –15’
b) gra na dwie bramki 3 razy po 15 ‘, z przerwami5 ‘ – 55 ‘
Zajęcia 3:
a) rozgrzewka s piłkami w biegu, żonglerka na określonej przestrzeni – 15’
b) ćwiczenia z zakresu gimnastyki akrobatycznej (przewroty w przód, przewroty w tył), przeplatane
ćwiczeniami rozciągającymi – 20 ‘
c) ćwiczenia techniczne - walka o piłkę 1 x 1, prowadzenie piłki zakończone strzałem do celu – 15‘
d) gra do dwóch bramek 2 x 15 ‘ – 30 ‘.
Zajęcia prowadzone z chłopcami w wieku 8 - 10 lat powinny stanowić pierwszy wstępny etap
selekcji do piłki nożnej i rozbudzić zainteresowanie tą dyscypliną sportu. Chłopcy w tym wieku
odczuwają potrzebę ruchu, potrzebę fizycznego wyżycia się. Jednocześnie, na drodze obserwacji i
podpatrywania mistrzów starają się ich naśladować, w związku z czym przyswajają sobie bardzo szybko
elementy techniczne. Stan ten należy umiejętnie wykorzystać stosując w nauczaniu, oprócz gier i zabaw
również formy zadaniowe, a nawet formę ścisłą. Dzieci są żywo zainteresowane w prawidłowo
wykonanym ćwiczeniu i osiąganiu jak najlepszych efektów. Dla tej (grupy wiekowej nie należy
prowadzić żadnych zorganizowanych rozgrywek mistrzowskich).
II. Założenia organizacyjno-szkoleniowe dla chłopców w wieku 11-12 lat
Według teoretyków wychowania fizycznego, lekarzy i fizjologów na lat 11-12 przypada okres tzw.
„złotego dzieciństwa”. Wyraża się on bardzo harmonijnym rozwojem organizmu, dużą plastycznością
ruchową zrównoważonymi procesami pobudzania i hamowania. Motoryka znajduje w tym okresie bardzo
silne oparcie w możliwościach układu wegetatywnego. Dzięki zwiększonej liczbie skurczów serca
i szybszemu obiegowi krwi pracujące mięśnie zdolne są do wykonywania większych wysiłków
fizycznych. Chłopcy w tym wieku przejawiają wielką ochotę do ćwiczeń ruchowych, opanowują bardzo
szybko trudne, złożone koordynacyjnie ćwiczenia techniczne.
Jest to więc okres, w którym najlepiej rozpoczynać systematyczne szkolenie podstawowe, w
wyniku którego chłopcy powinni opanować wiele elementów z zakresu techniki, jak również elementarne
założenia taktyczne. Oprócz ćwiczeń techniczno—taktycznych zwracać nalepy podczas zajęć uwagę na
rozwijanie koordynacji ruchowej przez ćwiczenia zwinnościowe,
jak również troszczyć się
o zabezpieczenie ruchomości w stawach; skokowym, biodrowym i barkowym oraz gibkości kręgosłupa.
Chłopcy w wieku 11 -12 lat powinni- mieć okazję da wykazania swoich umiejętności i sprawności
fizycznej poprzez uczestnictwo w zawodach środowiskowych (gmina, dzielnica, miasto). Mecze należy
organizować przy sprzyjających warunkach atmosferycznych: na zmniejszonych boiskach (długość 80
m), przy użyciu piłki nr 4. Wymiary bramki - 5 x 2 m. Ilość zawodników 11, z możliwością zmiany
czterech. Czas trwania meczu 2 x 30 ‘, z przerwą 10 ‘. Ilość spotkań w rok nie powinna .przekraczać
dwudziestu czterech. Dozwolone obuwie korkotrampki.
Przyjąć należy że praca z chłopcami w wieku 11 -12 zwanymi dalej „trampkarzami młodszymi”
stanowić ma pierwszy etap w planowaniu wieloletnim, którego głównym celem jest dążenie do uzyskania
mistrzostwa sportowego w kategorii wiekowej juniora starszego, a następnie w kategorii seniora
(uczestnictwo w zawodach sportowych na. szczeblu I lub II ligi). Ten końcowy cel szkolenia winien być
oparty o realizację zadań etapowych, tak w odniesieniu do kategorii wiekowych, jak i do aspektów
metodologicznych. Przy określaniu zadań szkoleniowo-sportowych uwzględniać należy następujące
czynniki:
E
TAPY NAUCZANIA TECHNIKI I TAKTYKI PIŁKI NOŻNEJ
3
stan somatyczny i. zdrowotny ćwiczących
poziom sprawności fizycznej
umiejętności taktyczno – techniczne
cechy wolicjonalne i charakterologiczne
W każdym etapie szkolenia, począwszy od trampkarzy młodszych należy śledzić rozwój fizyczny
ćwiczących, jak również tempo wyników uzyskiwanych w sprawdzianach s zakresu ogólnej sprawności.
II.1. Podstawowe składowe szkolenia trampkarzy młodszych i sposoby ich realizacji
II.1.1. Przygotowanie ogólne
Najlepszymi i najwłaściwszymi formami prowadzącymi do wszechstronnego rozwoju fizycznego są
wszelkiego rodzaju gry i zabawy i one powinny dominować w procesie szkoleniowym młodszych
trampkarzy.
Z cech motorycznych akcentować przede wszystkim zwinność. Przyjąć należy, iż wszystkie ćwiczenia z
piłkami, zabawy i gry oraz różnego rodzaju gry i zabawy, sztafety sprzyjające rozwojowi fizycznemu
chłopców w wieku 11 -12 lat szczególnie wówczas gdy zajęcia prowadzone są 5 ew. 4 razy w tygodniu,
należy wziąć pod uwagę również fakt że, chłopcy chodzą do szkoły, w której w ramach lekcji wf
poddawani są różnym ćwiczeniom fizycznym, wynikającym z programu nauczania Tak więc połączenie
pewnej gamy ćwiczeń wykonywanych podczas lekcji wf z ćwiczeniami występującymi w zajęciach
popołudniowych powinny zapewnić omawianej grupie chłopców pełny, wszechstronny rozwój biolo-
giczny jak również przyczynić się do podnoszenia sprawności motorycznej.
II.1.2. Przygotowanie specjalne
A. Technika
Nauczanie i doskonalenie podstawowych elementów technicznych powinno stanowić kolejne,
naczelne zada-nic na tyła etapie szkolenia. Proces nauczania techniki jest w piłce nocnej bardzo złożony,
stąd też należy kierować się przyjętymi w tym zakresie ustaleniami, dotyczącymi systematyki nauczania.
Wszystkie ćwiczenia techniczne należy wykonywać w ruchu, a doskonalić podczas gier w równych
warunkach (boiska o zmniejszonych wymiarach, sale aportowe) i przy różnej liczebności drużyn
(drużyny 3, 4, 5, 7 osobowe) Przysłowie „czego się Jaś nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał" powinno
stanowić główne hasło w pracy z trampkarzami młodszymi”.
B. Taktyka
Każdy rodzaj walki aportowej wymaga pewnego, przemyślanego sposobu jej przeprowadzenia i
zawsze łączy się z przygotowaniem kondycyjnym i technicznym. Ponieważ omawiana grupa chłopców
ma już uczestniczyć w zorganizowanych rozgrywkach, niezbędnym jest, począwszy od pierwszych
godzin zajęć wprowadzenie najprostszych elementów taktycznych-. Zaliczyć do nich należy: krycie
każdy swego w działaniach obronnych i wychodzenie na wolną pozycję w atakowaniu'. Bardzo pomocne
w przyswajaniu podstaw taktyki będą gry uproszczone, jak również gry szkolne z konsekwentną
realizacją określonych założeń: gra z jednym lub dwoma dotknięciami piłki, podanie lub strzał
poprzedzony zwodem, podanie tylko tyłem itp.
Podczas gier szkolnych chłopcy powinni grać na różnych pozycjach, natomiast podczas rozgrywek dążyć
do takiego ustawienia zawodników na boisku, by tworzyć szkielet zespołu,- który byłby zdolny do
zrealizowania omówionych wcześniej założeń taktycznych. Kierować się przy tym należy aktualnymi
umiejętnościami technicznymi, jak również walorami fizycznymi. Istotne znaczenie będą również miały
cechy psychiczne: odwaga, agresywność, bojowość, wola walki.
Każde nowe ćwiczenie taktyczne należy poprzedzić teorią. Używać przy tym zdań krótkich, jasno
sprecyzowanych. Werbalizm na tym etapie naliczania nie daje zadawalających efektów.
E
TAPY NAUCZANIA TECHNIKI I TAKTYKI PIŁKI NOŻNEJ
4
II.1.3. Struktura procesu szkolenia
Panujące w Polsce warunki atmosferyczne, oraz zorganizowane formy współzawodnictwa
sportowego, którymi obleci są młodzi trampkarze determinują konieczność oparcia szkolenia o pewne
założenia strukturalne, Dwuletni proces szkolenia powinien być realizowany w cyklach rocznych, te z
kolei w czterech okresach:
okres
od
do
I
01. 09.
31. 10.
II
01.11
15. 03.
III
15. 03.
30. 06.
przerwa wakacyjna 01. 07.
31. 07.
IV
01.08.
31.08.
W każdym z wyżej wymienionych okresów realizacja zadań wynikających z ramowego programu
szkolenia przybierać będzie różne formy i treści, lecz musza być one podporządkowane biologicznemu
rozwojowi ćwiczących.
II.2. Założenia organizacyjno-szkoleniowe
Okres I.
nabór kandydatów do sekcji i wstępna selekcja poprzez sprawdziany obejmujące testy
sprawności fizycznej, ogólnej i specjalnej.
badania lekarskie
praca nad techniką
gry i zabawy
udział w rozgrywkach środowiskowych
Okres II
praca nad ogólną sprawnością fizyczną
praca nad techniką
gry i zabawy
zajęcia teoretyczne
Okres III
badania lekarskie
praca nad techniką.
nauczanie podstawowych elementów taktycznych
sprawdziany ogólnej i specjalnej sprawności fizycznej
zdobywanie młodzieżowej odznaki PZPN
udział w rozgrywkach środowiskowych
Okres IV
E
TAPY NAUCZANIA TECHNIKI I TAKTYKI PIŁKI NOŻNEJ
5
praca nad ogólną sprawnością fizyczną
praca nad techniką
doskonalenie poznanych i nauczanie nowych elementów taktycznych
gry i zabawy
Zajęcia w IV okresie powinny być prowadzone w ramach koloni lub półkolonii wg specjalnie
opracowanego programu uwzględniając zwiększoną ilość godzin na ćwiczenia fizyczne (ramowy
program kolonii, półkolonii przedstawiono w dalszej części opracowania)
II.2.1. Przykładowy tygodniowy mikrocykl I okresu
Zajęcia 1.
a)
rozgrzewka z piłkami w marszu i biegu z elementami gimnastyki podstawowej – 15 ‘
b)
ćwiczenia techniczne w wykonaniu indywidualnym (każdy z ćwiczących wykonuje wybrany
element techniczny) a prowadzący zajęcia obserwuje, poucza, koryguje i wskazuje na sposób
eli’acji błędów – 15 ‘
c)
zabawy, sztafety z piłkami uwzględniające elementy techniki – 15 ‘
d)
gra uproszczona 2 x 15 ‘
e)
ćwiczenia korektywne, rozluźniające i uspakajające –
Zajęcia 2.
a)
rozgrzewka biegowa z elementami gimnastyki podstawowej i ćwiczeniami rozciągającymi – 15
‘
b)
ćwiczenia zwinnościowe i skocznościowe – 15 ‘
c)
ćwiczenia techniczne w dwójkach (przyjęcia, podania) – 15 ‘
d)
gra szkolna' z fragmentami taktyki - 2 x 15 ‘
e)
ćwiczenia korektywne, rozluźniające i uspakajające
Zajęcia 3.
a)
rozgrzewka z piłkami w marszu i biegu ,z elementami gimnastyki podstawowej – 15 ‘
b)
ćwiczenia techniczne w wykonaniu indywidualnym – 15 ‘
c)
zabawy, sztafety z prowadzeniem piłki zakończone podaniem lub strzałem do bramki 15 ‘
d)
gra uproszczona - _2_x_15_’
e)
ćwiczenia korektywne, rozluźniające i uspakajające'
Zajęcia 4.
a)
uczestnictwo w rozgrywkach
II.2.2. Przykładowy treningowy mikrocykl II okresu
Zajęcia 1.
a) rozgrzewka ogólna przy użyciu skakanek – 15 ‘
b) ćwiczenia techniczne w wykonaniu indywidualnym – 15’
c) gra w piłkę ręczną — strzał do bramki nogą lub • głową – 2 x 15’
d) ćwiczenia techniczne w dwójkach — 15 ‘
e) ćwiczenia korektywne, rozluźniające i uspakajające.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]